καθημερινότητα < καθημερινός + ότητα // καθημερινότητα θηλυκό (δόκιμο κυρίως στον ενικό - το σύνολο των δραστηριοτήτων και συνηθειών που συνθέτουν μια συνηθισμένη μέρα - ο κινηματογράφος είναι μέρος της καθημερινότητάς μου - (αρνητικά) η συνήθεια πράξεων ή/και σκέψεων που εκτελεί (ή έχει) κανείς μηχανικά, αυτόματα, χωρίς να το συνειδητοποιεί, η ρουτίνα, η καθημερινή επανάληψη πράξεων χωρίς ενδιαφέρον που οδηγεί στη φθορά - με έχει κουράσει πια η καθημερινότητα, θέλω να φύγω μακριά * από το: http://el.wiktionary.org/wiki
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος "Η εξομολόγηση ενός πυρην. φυσικού".
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Η γκόμενα ο γύφτος και ο κοσμηματοπώλης

Σωτήρης Στανωτάς
Η γκόμενα ο γύφτος και ο κοσμηματοπώλης
 Δ εκαετία του ογδόντα - ενενήντα. Το Έμπασυ στο Κολωνάκι παίζει Σταμάτη Γαρδέλη και Στάθη Ψάλτη.Ο Νίκος ο Αναστώ κάθεται στο Ντα Κάπο και πίνει το δέκατο τρίτο καπουτσίνο.
Ένα Datsun γεμάτο καρέκλες σταματά στη μέση της πλατείας και βγαίνει από μέσα ένας τύπος Σάντα Μπάρμπαρα (το πολύ Μπράχάμι ) πενηντάρης με χρυσό ρόλεξ, χρυσό δαχτυλίδι με μαύρη πέτρα, φα- καντόρο στο λαιμό και δυο ολόχρυσα δόντια που λάμπουν στο μεσημεριανό ήλιο .
Ο Κώστας ο τροχονόμος διορισμένος το 81 από τον Δροσογιάννη τον υπουργό αρχίζει να φωνάζει:
«Που παρκάρεις εδώ ρε φίλε , απαγορεύεται δε βλέπεις; » και την ώρα που είναι έτοιμος να του ρίξει την κλήση , του πασάρει στη ζούλα μια πεντοχιλιαρικούμπα ο τζίψι:
«Για το καφεδάκι. Και πούσαι, γαλονάτο μπαλαμό, να μου προσέχεις την κούρσα και το εμπόρευμα νταξ; ».
Και τότε όλο το Κολονάκι μένει με ανοιχτό το στόμα. Απ' τη δεξιά πόρτα του Datsun ξεπροβάλλει μια ξανθιά αλφαδιασμένη δίμετρη, με ψηλές μαύρες γόβες , ξώπλατο, ξɷβυζο, σχιστό ζαρτιεράτο και...
δικτυωτό από μέσα, Ααααβάδιστα αββασάνιστα φιδίσιο κορμί. Μπροστά της η Πίππα Μίντλετον δεν πιάνει μία.
Ο Νίκος ο Αναστόπουλος αφήνει τον δέκατο όγδοο καπουτσίνο κι αναρωτιέται:
«Πού το χτύπησε τέτοιο παιδί τεφαρίκι ο τζίψι; Να σκίσω τα Βερσάτσε μου ».
Να μη μακρηγορώ , μπαίνουν χεράκι - χεράκι σε ένα από τα γνωστά κοσμηματοπωλεία του Κολωνακίου.

«Τι θα επιθυμούσε ο. κύριος;», ρωτάει με λίγο Κολωνακιώτικο φλέγμα ο κοσμηματοπώλης .
«Άκου μπαλαμό μάστορη , τέλω να κάνει ένα ντώρο στο κοπέλα. Ενα περιντέραιο μαλαματένιο να χει ντιαμαντάκι σπέσιαλ.
«Ο,τι επιθυμείτε αγαπητέ κύριε » αλλάζει ύφος ο μάστορης μπαλαμός κι ανοίγει μια κασετίνα:
«Αυτό πως σας φαίνεται; Η τιμή του βέβαια είναι γύρω στο 1.500.000 δραχμές..
«Μα τι λέει, κύριος;», τα παίρνει ο Γύφτος.
«Είπα τέλω το καλύτερο που έχεις. Πιάσε κάτι άλλο.».
Με τα πολλά βρίσκουν το επιθυμητό κόσμημα .
«Αυτό είναι το πιο ακριβό κόσμημα για το λαιμό που έχουμε, αγαπητέ μου. Είναι χειροποίητο από ατόφιο χρυσάφι, με λεπτά ακατέργαστα διαμάντια και τιμάται στα 30.000.000 δραχμές ».
«Σσσσσσσσωραίος », αναφωνεί όλος ικανοποίηση ο Αθίγγανος. «Φόρα το μωρό μου και πες μου αν σου αρέσει »!
Τρελαίνεται η μικρή τσαπερδονοκɷλοσφυρίχτρα καλλονή και συναινεί.
Τότε βγάζει ο Γύφτος μια επιταγή 30 εκατομμυρίων κι άλλη μια 5 εκατομμυρίων δραχμών. Και τις αφήνει μπροστά στον τρελαμένο κοσμηματοπώλη.
«Η δεύτερη επιταγή γιατί; », ρωτάει . «Ενα μπουρμπουάρ να πιεις ένα καφεδάκι στην υγειά μου», απαντάει με στιλ ο δικός μας.
«Κοιτάξτε κύριέ μου, δεν θέλω βέβαια να σας προσβάλω, αλλά είμαι υποχρεωμένος. να κάνω επιβεβαίωση στην τράπεζα ότι οι επιταγές έχουν αντίκρισμα. Είναι μια τυπική διαδικασία. Καταλαβαίνετε. Και μιας και σήμερα είναι Σάββατο δεν μπορεί να γίνει αυτό.
Αν θέλετε, αφήστε μου τις επιταγές, πάρτε την απόδειξη και να έρθει η κυρία να πάρει το κόσμημα τη Δευτέρα το πρωί. Δώστε μου το τηλέφωνό σας να σας ειδοποιήσω ο ίδιος προσωπικά».
«Κανένα πρόβλημα!» Λέει ο Τζίψι
«Κούκλα θα έρθεις νωρίς τη Δευτέρα να γίνεις πριγκιπέσσα. Δω το μπαλαμό είναι φίνος».
Πάει ο κοσμηματοπώλης τη Δευτέρα το πρωί στην τράπεζα... κι όχι μόνο είναι ακάλυπτη η επιταγή, αλλά δεν υπάρχει δεκάρα τσακιστή.
Παίρνει το Γύφτο τηλέφωνο:
«Συγγνώμη, κύριε δεν μπορώ να δώσω το κόσμημα γιατί οι επιταγές είναι ακάλυπτες ».
«Έλα μωρέ , δεν πειράζει κράτα το κολιέ. ! Και με το συμπάθιο για το ταλαιπωρία και χίλια φχαριστώ, χάρη σε σένα εγκώ...γκ@μησα Σάββατο βράδυ.».
Βάλτε τώρα ,όπου
Γύφτος τους Έλληνες πολιτικούς,
όπου κοσμηματοπώλη ,την Ε.Ε.
κι όπου γκόμενα, τον Ελληνικό λαό....
και θα καταλάβετε την ουσία.
Στο ρόλο του Νίκου Αναστόπουλου , ο Νίκος Αναστόπουλος.
______________
Για την αντιγραφή (και προσαρμογή) Σωτήρης Σ. Στανωτάς
(τελικά αντί για πολιτικά άρθρα θα γράφουμε ανέκδοτα...)

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Καλούμε όλους όσους αγαπούν την Ελαφόνησο να πουν STOP στην πώληση της!

εδώ υπογράφουμε.....

Καλούμε όλους όσους αγαπούν την Ελαφόνησο να πουν STOP στην πώληση της!
50.000
39.814
39.814 υπογραφές. Ας φτάσουμε τις 50.000

Γιατί είναι σημαντικό;

Λέμε STOP στην πώληση της Ελαφονήσου.

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι το ΤΑΙΠΕΔ, μέσα στα σχέδια του προς πώληση έχει συμπεριλάβει και το κομμάτι της παραλίας «Σαρακίνικο» και «Σίμος» που αποτελούν το σήμα κατατεθέν της Ελαφονήσου και πολλές φορές έχει χαρακτηριστεί ως «επίγειος παράδεισος» από διεθνή τουριστικά περιοδικά και γραφεία αλλά και από εκατομμύρια επισκέπτες που έχουν βρεθεί εδώ. 
Όσοι έχουν επισκεφθεί την περιοχή και εκείνοι που έχουν ακούσει γι αυτήν γνωρίζουν ότι πρόκειται για μια μοναδική και ευαίσθητη περιοχή του νησιού της Ελαφονήσου, που χαρακτηρίζεται από την πανδαισία χρωμάτων της, τα πεντακάθαρα – γαλαζοπράσινα νερά της, τους φυσικούς αμμόλοφους που ξεπερνούν τα 10μ σε ύψος, τα απίστευτης ομορφιάς κρίνα της θάλασσας, το σπάνιο είδος κέδρων και το μοναδικό πάντρεμα γης και θάλασσας σε μια λωρίδα που φαντάζει ως μονοπάτι προς τον ουρανό.
Μάλιστα, το μεγαλείο του φυσικού πλούτου, της χλωρίδας, της περιοχής έκανε το αρμόδιο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευμένων Περιοχών, να εντάξει την Ελαφόνησο στις περιοχές ΝΑΤURA 2000. 
Προκαλεί τεράστια έκπληξη το γεγονός, ότι από την μανία ορισμένων να πουλήσουν δημόσια γη δεν γλυτώνουν ούτε μέρη σαν την παραλία του Σίμου της Ελαφονήσου, που για χρόνια τώρα παρέμεινε χώρος ελεύθερος και ανοικτός σε όλους ανεξαιρέτως.
Ζητάμε να υπογράψετε αυτό το κείμενο διαμαρτυρίας, ζητώντας να σταματήσουν άμεσα οι ενέργειες για την πώληση 175 στρεμμάτων λευκής αμμουδιάς στο «Σαρακίνικο» και τον «Σίμο» (με «Property Code» ΑΒΚ 382) γιατί:
- Η πώληση του συγκεκριμένου τμήματος σε συνδυασμό με το άρθρο 14 του Ν. 3986/2011 (εφαρμοστικός νόμος του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου ΦΕΚ 152 Α), επιτρέπει στον ιδιώτη - επενδυτή το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης και απαγόρευσης εισόδου στην παραλία σε όσους δεν είναι πελάτες του για 50 ολόκληρα χρόνια! 
- Καταπατάται η χλωρίδα της περιοχής και καταστρέφεται ο φυσικός πλούτος της Ελαφονήσου, παρότι προστατεύεται με ΠΔ και ανήκει στις περιοχές ΝATURA 2000
- Επιχειρείται η τσιμεντοποίηση της παραλίας και η υποβάθμιση του χαρακτήρα της, με την άδεια που δίνεται για να χτιστούν τεράστια ξενοδοχειακά συγκροτήματα και παραθεριστικές κατοικίες. Θα ξεριζώνονται οι αμμοθίνες και οι κέδροι και θα διαλύονται οι αμμόλοφοι για να μπαίνει τσιμέντο και να χτίζονται ξενοδοχεία και σπίτια. 
- Αν στη συνέχεια δημιουργηθεί «ιδιωτικό θαλάσσιο πάρκο» που δεν θα υπάγεται στον έλεγχο του Δήμου Ελαφονήσου, δεν θα επιτρέπεται στους επισκέπτες ούτε η πρόσβαση από τη θάλασσα στις παραλίες μας. 
- Καταστρέφεται όλο το γραφικό νησάκι της Ελαφονήσου, καθώς την τουριστική κίνηση και τη ζωή των κατοίκων του, την οφείλει κατά κύριο λόγω στις δύο αυτές παραλίες.
Τέλος διαφωνούμε με την πώληση των παραλιών μας επειδή: 
- Μετατρέπονται οι παραλίες μας από χώροι ελεύθερης και ανοικτής πρόσβασης σε όλους σε κλειστά θέρετρα επιλεγμένης εισόδου λίγων και εκλεκτών. 
Με τα παραπάνω είναι ξεκάθαρο πως ο ιθύνων νους που προχώρησε σε αυτήν την ανήκουστη απόφαση, δεν είχε γνώση ούτε για την τοποθεσία των παραλιών αλλά ούτε και για την μοναδικότητα του περιβαλλοντικού θησαυρού της Ελαφονήσου. Είναι ξεκάθαρο, ότι πρόκειται για μια στυγνή γραφειοκρατική απόφαση, που δεν βασίζεται στη λογική της προστιθέμενης αξίας για τον τόπο αλλά στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων μικρονοϊκών ιδιωτικών συμφερόντων. 
Για όλα αυτά και γιατί σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε χωρίς καμία συζήτηση με την τοπική κοινωνία να προχωρούν τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες ζητούμε από όλους τους πολίτες να υπογράψουν αυτήν την επιστολή διαμαρτυρίας και να πουν STOP στην απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ περί πώλησης της Ελαφονήσου. 

_________________

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Σχεδόν 50 εκατομμύρια παιδιά «ξεριζώθηκαν» σε όλο τον κόσμο

UNICEF7 Σεπτεμβρίου 2016



Είκοσι οχτώ 28 εκατομμύρια εκτοπίστηκαν βίαια
από τις συγκρούσεις και τη βία εντός και εκτός συνόρων



Νέα Υόρκη, 7 Σεπτεμβρίου 2016 -
Σε όλο τον κόσμο, σχεδόν 50 εκατομμύρια παιδιά έχουν ξεριζωθεί – τα 28 εκατομμύρια εξ αυτών εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους από συγκρούσεις για τις οποίες δεν ευθύνονται, και εκατομμύρια περισσότερα μεταναστεύουν με την ελπίδα να βρουν μια καλύτερη, ασφαλέστερη ζωή. Συχνά τραυματισμένα από τις συγκρούσεις και τη βία που διαφεύγουν, αντιμετωπίζουν επιπλέον κινδύνους στο δρόμο, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου πνιγμού περνώντας τη θάλασσα, υποσιτισμού και αφυδάτωσης, εμπορίας, απαγωγής, βιασμού και ακόμη και φόνου. Στις χώρες δια μέσου των οποίων ταξιδεύουν και στους προορισμούς τους, συχνά αντιμετωπίζουν την ξενοφοβία και τις διακρίσεις.
Μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα από τη UNICEF, «Ξεριζωμένα: Η αυξανόμενη κρίση για τα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών», παρουσιάζει νέα στοιχεία που σκιαγραφούν μια πραγματικά αφυπνιστική εικόνα της ζωής και της κατάστασης στην οποία βρίσκονται εκατομμύρια παιδιά και οικογένειες που πλήττονται από βίαιες συγκρούσεις και άλλες κρίσεις, που κάνει να φαίνεται ασφαλέστερο να διακινδυνεύσουν τα πάντα σε ένα επικίνδυνο ταξίδι από το να παραμείνουν στα σπίτια τους.
«Οι ανεξίτηλες εικόνες μεμονωμένων παιδιών – το μικρό σώμα του Aylan Kurdi που ξεβράστηκε σε μια παραλία μετά από πνιγμό στη θάλασσα ή το εμβρόντητο και ματωμένο πρόσωπο του Omran Daqneesh που καθόταν σε ένα ασθενοφόρο μετά που το σπίτι του καταστράφηκε - έχουν συγκλονίσει τον κόσμο», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF Anthony Lake. «Αλλά κάθε εικόνα, κάθε κορίτσι ή αγόρι, αντιπροσωπεύει πολλά εκατομμύρια παιδιά σε κίνδυνο - και αυτό απαιτεί η συμπόνια μας για τα μεμονωμένα παιδιά που βλέπουμε να συνδυαστεί με δράση για όλα τα παιδιά.»

Η έκθεση «Ξεριζωμένα» δείχνει ότι: 

Τα παιδιά αποτελούν ένα δυσανάλογο και αυξανόμενο ποσοστό των ατόμων που έχουν αναζητήσει καταφύγιο έξω από τις χώρες που γεννήθηκαν: αποτελούν περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά περίπου το ήμισυ του συνόλου των προσφύγων. Το 2015 περίπου το 45% όλων των παιδιών προσφύγων υπό την προστασία της Ύπατης Αρμοστείας (UNHCR) προέρχονταν από τη Συρία και το Αφγανιστάν. 
28 εκατομμύρια παιδιά έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους από τις συγκρούσεις και τη βία εντός και εκτός συνόρων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται 10 εκατομμύρια παιδιά πρόσφυγες - 1 εκατομμύριο αιτούντα άσυλο των οποίων το καθεστώς ως πρόσφυγες δεν έχει ακόμη καθοριστεί - και κατ’ εκτίμηση 17 εκατομμύρια παιδιά εκτοπισμένα στο εσωτερικό των χωρών τους - παιδιά σε απελπιστική ανάγκη για ανθρωπιστική βοήθεια και πρόσβαση σε κρίσιμες υπηρεσίες. 
Όλο και περισσότερα παιδιά διασχίζουν τα σύνορα μόνα τους. Το 2015, πάνω από 100.000 ασυνόδευτοι ανήλικοι υπέβαλαν αίτηση για άσυλο σε 78 χώρες - τριπλάσιος αριθμός σε σχέση με το 2014. Τα ασυνόδευτα παιδιά είναι μεταξύ εκείνων που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο από εκμετάλλευση και κακοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων. 
Περίπου 20 εκατομμύρια άλλα παιδιά διεθνείς μετανάστες έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων της ακραίας φτώχειας ή της βίας των συμμοριών. Πολλά διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο κακοποίησης και κράτησης, επειδή δεν έχουν καθόλου χαρτιά, έχουν αβέβαιο νομικό καθεστώς και δεν υπάρχει συστηματική παρακολούθηση και έλεγχος της ευημερίας τους. 
Σύμφωνα με την έκθεση, η Τουρκία φιλοξενεί το μεγαλύτερο συνολικό αριθμό των πρόσφατων προσφύγων, και πολύ πιθανόν το μεγαλύτερο αριθμό των παιδιών προσφύγων στον κόσμο. Σε σχέση με τον πληθυσμό του, ο Λίβανος φιλοξενεί το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων σε συντριπτική αναλογία: Περίπου 1 στους 5 ανθρώπους στο Λίβανο είναι πρόσφυγας. Συγκριτικά, υπάρχει περίπου 1 πρόσφυγας για κάθε 530 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο και 1 για κάθε 1.200 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν εξετάζουμε χώρες φιλοξενίας προσφύγων με βάση το επίπεδο του εισοδήματος ωστόσο, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Αιθιοπία και το Πακιστάν φιλοξενούν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση προσφύγων. 
Η έκθεση υποστηρίζει ότι όταν υπάρχουν ασφαλείς και νόμιμες διαδρομές, η μετανάστευση μπορεί να προσφέρει ευκαιρίες τόσο για τα παιδιά που μεταναστεύουν όσο και για τις κοινότητες που θα ενταχθούν. Η ανάλυση των επιπτώσεων της μετανάστευσης σε χώρες υψηλού εισοδήματος έδειξε ότι οι μετανάστες συνέβαλαν περισσότερο σε φόρους και κοινωνικές εισφορές σε σχέση με όσα έχουν λάβει - συμπλήρωσαν θέσεις τόσο υψηλής όσο και χαμηλής ειδίκευσης στην αγορά εργασίας - και συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη και την καινοτομία στις χώρες υποδοχής.
Όμως κυρίως, τα παιδιά που έχουν εγκαταλείψει ή έχουν εκτοπιστεί διά της βίας από τα σπίτια τους, συχνά χάνουν τα πιθανά οφέλη της μετανάστευσης, όπως η εκπαίδευση - ένα σημαντικό παράγοντα για πολλά παιδιά και οικογένειες που επιλέγουν να μεταναστεύσουν. Ένα παιδί πρόσφυγας είναι πέντε φορές πιο πιθανό να είναι εκτός σχολείου από ένα παιδί μη-πρόσφυγα. Όταν τελικά είναι σε θέση να πηγαίνουν στο σχολείο, είναι το μέρος στο οποίο τα παιδιά των μεταναστών και των προσφύγων είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν διακρίσεις - συμπεριλαμβανομένων της άδικης μεταχείρισης και του εκφοβισμού.
Έξω από την τάξη, νομικοί φραγμοί εμποδίζουν τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών από τη λήψη υπηρεσιών σε ισότιμη βάση με τα παιδιά που γεννήθηκαν σε μια χώρα. Στις χειρότερες περιπτώσεις, η ξενοφοβία μπορεί να κλιμακωθεί σε απευθείας επιθέσεις. Μόνο στη Γερμανία, οι αρχές κατέγραψαν 850 επιθέσεις εναντίον κέντρων φιλοξενίας προσφύγων το 2015.
«Ποιό θα είναι το τίμημα για όλους μας, αν δεν καταφέρουμε να παρέχουμε σε αυτούς τους νέους ανθρώπους ευκαιρίες για εκπαίδευση και για μια πιο φυσιολογική παιδική ηλικία; Πώς θα είναι σε θέση να συμβάλουν θετικά στις κοινωνίες τους; Αν δεν μπορούν, όχι μόνο θα αμαυρωθεί το μέλλον τους, αλλά και οι κοινωνίες τους θα γίνουν υποδεέστερες επίσης,» δήλωσε ο Anthony Lake.
Η έκθεση επισημαίνει έξι συγκεκριμένες ενέργειες που θα προστατεύσουν και θα βοηθήσουν εκτοπισμένα παιδιά προσφύγων και μεταναστών: 
Προστασία των παιδιών προσφύγων και μεταναστών, ιδιαίτερα για τα ασυνόδευτα παιδιά, από την εκμετάλλευση και τη βία. 
Τερματισμός της κράτησης των παιδιών που επιζητούν το καθεστώς του πρόσφυγα ή μεταναστεύουν εισάγοντας μια σειρά από πρακτικές εναλλακτικές λύσεις. 
Να παραμένουν οι οικογένειες μαζί καθώς είναι ο καλύτερος τρόπος για την προστασία των παιδιών και παρέχει στα παιδιά νομικό καθεστώς. 
Να παραμένουν όλα τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών στη μάθηση δίνοντάς τους πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και σε άλλες υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. 
Πίεση για δράση όσον αφορά τα βαθύτερα αίτια των μετακινήσεων ευρείας κλίμακας προσφύγων και μεταναστών. 
Προώθηση μέτρων για την καταπολέμηση της ξενοφοβίας, των διακρίσεων και της περιθωριοποίησης. 

Στοιχεία σχετικά με την Ελλάδα που αναφέρονται στην έκθεση 
Στην Ελλάδα το 38% (60.000 από σύνολο 160.000) των αφίξεων προσφύγων ήταν παιδιά ενώ στην Ιταλία ήταν μόνο 16% (15.000 από σύνολο 94.000). Πρώτη χώρα προέλευσης για την Ελλάδα η Συρία (48%) ενώ για την Ιταλία η Νιγηρία (20%). [Βλέπε πίνακα παρακάτω] 
Μέχρι σήμερα, οι υπεσχημένες βιώσιμες λύσεις έχουν φθάσει σε πολύ λίγα παιδιά σε αναμονή για επανεγκατάσταση. Μέχρι τα μέσα Ιουλίου 2016, περίπου 3.000 άνθρωποι είχαν μετεγκατασταθεί από την Ιταλία και την Ελλάδα, από τους 160.000 που συμφωνήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015, ενώ λιγότεροι από 800 άνθρωποι επανεγκαταστάθηκαν από την Τουρκία στην ΕΕ κατά τη διάρκεια των πρώτων 90 ημερών της συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Για τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών, οι καθυστερήσεις αυτές σημαίνουν παρατεταμένη παραμονή σε κλειστά κέντρα και περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες. 
Στην Ελλάδα, την Ισπανία και τη Γαλλία, μεταξύ 45% και 55% των παιδιών των μεταναστών ζουν στη φτώχεια, σε διπλάσιο ποσοστό απ’ ότι τα παιδιά από γονείς μη-μετανάστες. Αυτό το πρόβλημα, δυστυχώς, δεν είναι ένα καινούργιο που συνδέεται με τις πρόσφατες κρίσεις. Λόγω της ύφεσης από το 2008, τα παιδιά σε οικογένειες μεταναστών έμειναν πίσω. 




Διαδώστε αυτό το άρθρο της UNICEF στους φίλους σας, στα κοινωνικά δίκτυα

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Είμαστε όλοι πρόσφυγες

Άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωροθέου Β'

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τα αλλεπάλληλα κύματα των μεταναστών, που χτυπούν τις – και στις- ακτές των ακριτικών νησιών μας, αλλά και τις ακτές των μεσογειακών ευρωπαϊκών χωρών, προκαλούν ποικίλες και συχνά αντιφατικές αντιδράσεις, συχνά ιδεολογικά φορτισμένες και πολιτικά προκατειλημμένες, γεγονός που μας εμποδίζει να δούμε και να αντιμετωπίσουμε το θέμα ψύχραιμα και αποτελεσματικά.
Πρώτα-πρώτα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιστορία της ανθρωπότητας, ουσιαστικά, είναι η ιστορία των μεταναστεύσεων των λαών. Ακόμα και η ελληνική ιστορία και ο πολιτισμός ρυθμίστηκαν και διαμορφώθηκαν υπό μια τάση διαρκούς μετανάστευσης ελληνικών φύλων, από τη λεγόμενη Κάθοδο των Δωριέων και τους ελληνικούς αποικισμούς, μέχρι τις μεταναστεύσεις την περίοδο της Τουρκοκρατίας και, τελευταία, μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο!
Ας μη μας διαφεύγει και η μεγάλη μετανάστευση των λαών, τον 4ο και 5ο μ.Χ. αιώνα, που επηρέασε και διαμόρφωσε καθοριστικά τη σημερινή εικόνα και τον πολιτισμό της Ευρώπης...
Πάντα, λοιπόν, οι λαοί και οι άνθρωποι μετανάστευαν, είτε για να κατακτήσουν νέους τόπους, είτε επειδή κατακτήθηκαν οι δικοί τους τόποι και πάντα θα μεταναστεύουν, όσο τουλάχιστον θα υπάρχουν στον κόσμο ανισότητες, πείνα, αδικία, καταπίεση, εκμετάλλευση, φανατισμοί, δικτάτορες στυγνοί και χωρίς ηθική πολιτικοί…
Υπό τις σημερινές, όμως, συνθήκες, της παγκοσμιοποίησης το φαινόμενο της μετανάστευσης απειλεί να διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό και να προκαλέσει ξενοφοβικά φαινόμενα, νοοτροπίες και επιλογές, που αναιρούν την ουσία, όχι μόνο της ανθρωπιάς μας, αλλά και της Χριστιανικής μας ιδιότητας...
Όσο και αν φαίνεται παράξενο ή παρακινδυνευμένο, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους ξένους αποτελεί τη λυδία λίθο για τη γνησιότητα και αυθεντικότητα της Χριστιανικής μας πίστης και βιωτής!
Άλλωστε, όλοι μετανάστες είμαστε σε τούτη την κοιλάδα του κλαυθμώνος, διωγμένοι από την ουράνια πατρίδα μας, προς την οποία προσπαθούμε να επιστρέψουμε...
«Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν», τονίζει στους Εβραίους συμπατριώτες του ο Απόστολος Παύλος.
«Ουκ ει πολίτης, αλλ’ οδίτης ει και οδοιπόρος. Μη είπης: Έχω τήνδε την πόλιν, και έχω τήνδε. Ουκ έχει ουδείς πόλιν. Η πόλις άνω εστί», συμβουλεύει ο ιερός Χρυσόστομος.
Όλοι, λοιπόν, ξένοι σε τούτη τη γη, με πρώτο Ξένο τον Ιησού!
Τη Μεγάλη Παρασκευή ψάλλουμε ένα συγκλονιστικό τροπάριο, κατά το οποίο ο άγιος Ιωσήφ από την Αριμαθαία παρακαλεί τον Πιλάτο: «Δός μοι τούτον τον Ξένον, όν ομόφυλοι μισούντες θανατούσι ως Ξένον», «Δώσε μου αυτόν τον Ξένο, που οι ομοεθνείς Του, μισώντας Τον, Τον σκοτώνουν σαν Ξένο»!
Ο Θεός, ως άνθρωπος, γεννήθηκε σε μια πόλη, όπου οι Παναγία Μητέρα Του και ο Μνηστήρας της Ιωσήφ ήταν ξένοι, δεν βρήκαν ούτε δωμάτιο για να μείνουν και γεννήθηκε σε στάβλο...
Στη συνέχεια, έγινε μετανάστης και πήγε με την οικογένειά Του στην Αίγυπτο, για να μη θανατωθεί από τον Ηρώδη και εκεί, σίγουρα, ο Ιωσήφ θα αναζήτησε δουλειά, ως ξένος εργάτης.
Μεγαλώνοντας περιπλανήθηκε σε όλη τη χώρα ως Ξένος, μη έχοντας «πού την κεφαλήν κλίναι» και Τον θανάτωσαν οι συμπατριώτες Του σα να ήταν Ξένος, παραδίδοντάς Τον μάλιστα σε Ξένους, στους Ρωμαίους.
Έτσι ο Ιησούς έγινε πολλαπλά ο μεγάλος Ξένος, που ποτέ δεν κατανοήθηκε ώστε να γίνει «δικός μας», παρά μόνον από λίγους, που πάντα (και τώρα) η κοινωνία τους αντιμετωπίζει ως «πτωχούς τω πνεύματι»...
Στη συνέχεια, Αυτός ο μεγάλος Ξένος έστειλε τους μαθητές Του σε «όλα τα έθνη» και εκείνοι ξενιτεύτηκαν και δίδαξαν τους ανθρώπους σε ξένες χώρες, και οι περισσότεροι θανατώθηκαν από ξένους ως ξένοι και τάφηκαν σε ξένη γη.
Ο Αβραάμ μετανάστης, ο Χριστός μετανάστης, οι Προφήτες μετανάστες, οι Απόστολοι μετανάστες, το χριστιανικό πνεύμα μεταναστευτικό...
Και εμείς, σήμερα;
Σήμερα, δυστυχώς, περισσότεροι «άθεοι» ενδιαφέρονται για τους ξένους, παρά «χριστιανοί»...
Έστω και αν όλοι γνωρίζουμε ότι όταν ο Ιησούς θέλησε να κάνει κατανοητό πώς ο άνθρωπος μπορεί να κερδίσει τη Βασιλεία των Ουρανών, χρησιμοποίησε την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, υπονοώντας σαφέστατα ότι το να περιμαζέψουμε και να περιποιηθούμε έναν ξένο μπορεί να μας ανοίξει τις πύλες του Παραδείσου, κατά το «ξένος ήμην και συνηγάγετέ με»....
Είναι γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια καινούργια εποχή μεγάλης αναμείξεως των λαών και των πολιτισμών, που μπορεί να αποβεί ολέθρια «κρεατομηχανή», όπως φοβόταν ο αλησμόνητος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Αυτό το γεγονός εντείνει την ανασφάλειά μας ως λαού, προστιθέμενο, μάλιστα, στις μεγάλες δυσκολίες και τα δυσεπίλυτα προβλήματα, που αντιμετωπίζουμε, και μας ενσπείρει φόβο και ανησυχία για το μέλλον του Ελληνισμού, που πολλοί διαβλέπουν ότι κινδυνεύει άμεσα από τους αλλόφυλους και αλλόθρησκους μετανάστες!
Αλλά, ακόμα και αν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, η λύση δεν είναι να απεμπολήσουμε την ανθρωπιά μας και τη Χριστιανική μας ιδιότητα, καταδιώκοντας, εκμεταλλευόμενοι ή και εξοντώνοντας τους ξένους, αλλά διατηρώντας, ενισχύοντας, καλλιεργώντας και βιώνοντας σε όλη τους την πληρότητα τον πολιτισμό μας, την πίστη μας και τη γλώσσα μας, την ανόθευτη Ελληνική μας Παιδεία, την τιμιότητά μας και την αλληλέγγυα συλλογικότητά μας!
____________

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

Όλα αυτά τα στοιχεία μήπως δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;

Eρώτηση 1:
Πώς γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ διάσωση, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2:
Πώς γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;
Ερώτηση 3:
Πώς γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά Εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4:
Πώς γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5:
Πώς γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται διάσωση ή περικοπές;
Ερώτηση 6:
Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 0,5 τρις που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7:
Πώς γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της Γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερώτηση 8:
Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9:
Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10:
Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
Κ. Τοκμακίδης

Καθηγητής Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης

________________

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

ΜΑΣ ΠΗΡΕ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑΜΕ.

Μας πήρε 400 χρόνια να ξεσηκωθούμε και να απελευθερωθούμε από την τούρκικη σκλαβιά και ακόμα σήμερα 200 χρόνια μετά, δεν έχουμε απαλλαγεί από τους νεοκοτζαμπάσηδες και τον ραγιαδισμό.

Φαίνεται πως εμείς οι Έλληνες, παρότι είμαστε ευφυείς και παρότι
μας αρέσει η ατομική ελευθερία, εντούτοις έχουμε και κάποια σοβαρά ελαττώματα. Προσαρμοζόμαστε σχετικά εύκολα σε όλες τις συνθήκες, όσο άσχημες κι αν είναι αυτές και ταυτόχρονα ο εγωϊσμός και ο ατομικισμός μας, μας οδηγούν στο να ψάχνουμε να βρούμε την ατομική διάσωση και το ατομικό βόλεμα και όχι την διάσωση όλων μαζί. Λες και μπορεί ο καθένας να διασωθεί όταν οι γύρω του είναι κατεστραμμένοι.
Μας πήρε λοιπόν 400 χρόνια να απελευθερωθούμε από την τούρκικη σκλαβιά και τώρα, 200 χρόνια μετά, συνειδητοποιούμε ότι ποτέ δεν πάψαμε να είμαστε ραγιάδες. Μόνο που οι τότε Έλληνες κοτζαμπάσηδες που μεσολαβούσαν μεταξύ της τούρκικης αρχής και του ραγιά, έγιναν μετά πολιτικοί νεοκοτζαμπάσηδες, που εξακολουθούν να μεσολαβούν μεταξύ ενός αυτονομημένου από την κοινωνία κράτους – παράρτημα ξένων συμφερόντων, που δημιούργησαν οι ίδιοι και του Έλληνα νεοραγιά.
Μας πήρε λοιπόν 200 χρόνια να συνειδητοποιήσουμε ότι στην ουσία ποτέ δεν ζήσαμε ελεύθεροι. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να απελευθερωθούμε από τους νεοκοτζαμπάσηδες και τον νεοραγιαδισμό. Να ζήσουμε επιτέλους πραγματικά ελεύθεροι.